Online Üye
Online Ziyaretçi
Suskunca sonbahara savrulup,
Sesini sessizliğe sattın...
Soysuzlar, sevdaların sıcağında,
soğuk sularla suratımı sıvazladılar...
Sonra saat saat, saniye saniye
sabrımın sınırlarını sınadılar...
Sefildim, sahipsizdim!..
Sakınmadan sakin serüvenimin, soluk
soluğa sallanmasını sadistçe seyrettin...
Senelerce sinemi sızlattın, süslü
sözlerinle, sözde sevginle...
Sarhoş sayfalarım sağda solda
sürüklenince sustun sinsice...
Sonunda sardın saf sabahlarıma
sorgusuz suâlsiz simsiyah sitemleri...
Sen, sayısız sırlarımın sefiri;
saadetimin selası!..
Sana son sefer soruyorum!
Susma!..
Sanki söylenmeyi mi seviyorum?
Seni sebepsiz mi suçluyorum?
_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_