Kararsızlığın kadar değerin vardı
gözümde...
'Acaba' ları sıkı sıkı üstüne
giyip...
'Bilmem ki' leri sırtına yükleyip,
'Belki' leri yan cebine koyduğun
kadar...
Benim fıtratımda ya hep ya hiç...
Seninkinde hep bir ihtimal daha
var...
Geceye ışık mı oldun?
Işığa gece mi?
Şüpheden kararmış kalbine dayanmazdı
yıldızların hiçbiri...
Sebepleri vardır her gerçek
âşığın...
Aşka dâir zihninde...
Kuralları dizilidir tek sıra
hâlinde...
...ve sırayı bozup geçmez biri,
birinin önüne...
Oysa değiştirdin lisânındaki bütün
yargıları...
Yetmedi birbirine karıştırdın
özneyle yüklemi...
Aratmadın devrik cümlelerin
yerini...
Bir yerden başlamak gerekiyordu.
Yoksa bir yere kadardı...
Çekilmezdin!..
Aşk üstünde olmazdı deney...
Soğuktan sıcağa geçilmezdi bir
anda...
Bir kuzey diyordun, bir güney...
Kararsızlığın kadar değerin vardı
gözümde...
Kurudu laf anlatmaktan dudaklarım...
Çizgi çizgi kırıştı yanaklarım...
Sonunda söndürün gözlerimin de
ferini...
Bilmem ki daha ne anlatayım?
Hangi birini?
_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_