I
Dağ başını bir yangın tutmuş
Yanmaktayım
Oy gelincik
Gözlerim kan çanağı
Bir yudum suya muhtaç
Kızılı siyah
Moru siyah
Damlalar sıkışmış
Mertlik kirlenmiş
Bir yolsuz sevgide
Yoksul hınçsız ve umarsız
Beklemekle
Dakika vuruyorum
Kör bıçakla
Alıp başimi bir zaman
Eşkıyalık tutacaktım
Bir yanda kainatın yalnızlığı
Bir yanda benim bitmeyen
Leş yiyen kargalar gibi
Eşerek topraktan çıkardığım
Kokuşmuş
Çürümüş
İncinmiş
Yalnızlığım
Öyle düştün aklıma ya
Bu da geçer elbet
II
Oy gelincik
Taze baharın kokusunu
Ellerinde tutarsın
Düğüm düğüm ihanetin altından
Kendimi temize çıkarmam
Yine de korkaklık iliklerime
İşlemiş, kemiklerime batıyor
Artık sensizlik
Su gibi nefes gibi
Çölde avuç avuç kum yiyen
Adamın yaşadığı açlık gibi
Ya da buğusu tüten tazecik
Somun yahut bir tutam tuz gibi
Şuursuz ve çıplak bir adamın
Arkasında durduğu kireçli duvar
Taş parçaları gibi
Sensizlik rüzgardır ağaçtır
Kumdur yağmurdur
Sensizlik emektir alınteridir
Başlı başına bir iştir
Sensizlik kimsesizliktir
Öyle düştün aklıma ya
Bu da geçer elbet
III
Oy gelincik
Nasıl bir devre düştük
Kim kimdir bilinmez
Paslı zehir bıçak
Gırtlağına dayanmış milletimin
Bir uyuşmuş ki bedeninden
Zihninden ruhundan
Kanlı hırıltılarla kendini doğruyor
Bir yıl önceki ondan önceki benler
Birer birer çekip gidiyorlar benden
Bin yıl bin yıl üstüme biniyor
Kalabalığın ortasından fert fert
Kıl gibi gözükmekteler
Halbuki çamurdan öte değil
Arkadaş belledigim bir kaç
Bir kaç hatıra işte
Susmak lazım
Beklemek lazım
Cehennem bu yalnızlık
Öyle düştün aklıma ya
Bu da geçer elbet
IV
Oy gelincik
Bir bedel biçmisler ademoğluna
Ucuza gidemez öyle beleşten
Ölmek dahi pahadır
Yaşamak dahi pahadır
İçin konuşsa ağzın susmalı
Yerlere kapansa için
Utançtan kızgınlıktan kırgınlıktan
Başın mağrur durmalı
Fazlalık olana törpü vurulur
Eğe vurulsun törpü vurulsun
Sus ki sökülmesin
Yedi başlı ejderhanın heyulası
Sensizliğin ipliği
Ah bu insanlık
Köküne kibrit suyu
Hayınlığın çiyanlığın
İçinde
Ne ağzın oynamalı
Ne yüreğin çağlamalı
İnsanin derdi insan olmuş
Herkesin diyecek lafı vardır
Çok kıymetli ya
Lafı batsın
Ne tek kelime etmeli
Duymalı konuşmalı
Susmalı ancak vazgeçmeli
Susmalı
Kendimi temize çekmiyorum
Köküne kibrit suyu
Öyle düştün aklıma ya
Bu da geçer elbet
Oy gelincik
Ne uzaktan bir selâma muhtacım
Ne de candan bir mehabaya ihtiyacım var
Acınmaktan da korkarım
Zevkin demidir
Bir sel vurmuş filan yeri
Kim duymuş kim görmüş
Hadi oradan
Gitsin bakalım hayırsız başım
Çarpınca çıkmaza elbet durur
Üç bilemedin beş gün sürmez
Ciğer solumaz kalp atmaz
Zaman da durur
Zevkin demidir bu
Oy gelincik
Öyle işte
Bu da geçer elbet