Övünmeyesin!

Övünmeyesin!

 

Rabbe ulaşacak sonu bu yolun,

Hakikatten uzak ne olur halin?

Kaybolur kuvvetin, solar cemalin,

Makamla, mevkiyle avunmayasın!

 

Yaşlanınca oluyorsun tarumar,

Her mevsimin başka güzelliği var,

Ömür denen şeyden edince zarar,

Sakın “eyvah” diye dövünmeyesin!

 

Yalan dünyada var mı baki kalan?

İster padişah ol, istersen sultan,

Ecel nerde olsa buluyor her an,

Kurtulurum diye sevinmeyesin!

 

Var eylemiştir bizi Rabbim yoktan,

Kulların kaderi yazılır Haktan,

Davet edilince gidersin çoktan,

Gerçek olmayanı savunmayasın!

 

Kazımî, kaçışın var mı ecelden?

Allah takdir etmiş bunu ezelden,

Ölümü hatırlayıver tez elden,

Ebediyim diye övünmeyesin!

 

KAZIMÎ Kazım Öztürk (12.07) 29 Haziran 2024

 

 

 

 

( Övünmeyesin! başlıklı yazı Öztürkçe tarafından 30.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu