Online Üye
Online Ziyaretçi
Şahsiyet fukarasıdır
Her
dönemin adamları
Yüzü
katran karasıdır
Her
dönemin adamları
Nabza
göre şerbet verir
Gücün
karşısında erir
Yalnız
çıkarını görür
Her
dönemin adamları
Ne
ata ne baba tanır
Firar
etmiş ondan onur
Onu
gören adam sanır
Her
dönemin adamları
Karayı
cilalar, aklar
Kendinindir
bütün haklar!
Menfaati
iyi koklar
Her
dönemin adamları
Belli
değildir adresi
Garibana
çıkar sesi
Eğilmektir
felsefesi
Her
dönemin adamları
Vav
harfini andırır o
Gaflet
içre yandırır o
Kazıkçıdır,
kandırır o
Her
dönemin adamları
Gücü
yeteni azarlar
Yoluna
kuyu kazarlar
Cenneti
bile pazarlar
Her
dönemin adamları
İkiyüzlü,
güven vermez
Dostlukları
uzun sürmez
Babasını
bile görmez
Her
dönemin adamları
Kimseyi
sokmaz bağına
Düşürür
seni ağına
Örnektir
insan sığına
Her
dönemin adamları
Siyasetten
nemalanır
Kemik
görse havalanır
Anırır,
deseler anır
Her
dönemin adamları
Çıkarı
için kudurur
Otur
deseler oturur
Şahsiyetini(!)
batırır
Her
dönemin adamları
Hep
kemik peşinden gelir
Adam
satmayı pek bilir
Boşa
yaşar, boşa ölür
Her
dönemin adamları
Sağı
solu yoktur onun
Dünya
hırsı çoktur onun
Attığı
zar yektir onun
Her
dönemin adamları
Vicdanı
ahlâk göçünde
Münafıklık
var içinde
Doymak
bilmez hep acında
Her
dönemin adamları
Her
dönemde kollanırlar
Yalı
sever, yallanırlar
Rüzgâr
esse sallanırlar
Her
dönemin adamları
Göçektir,
takar zilleri
Uçurumdur
menzilleri
Sahtedir,
kokmaz gülleri
Her
dönemin adamları
Dostlukları
güven vermez
Sonu
selâmete ermez
Bakar
ama hakkı görmez
Her
dönemin adamları
İşten
kaçıp aşa koşar
Bir
düşten bir düşe koşar
Aslında
hep boşa koşar
Her
dönemin adamları
Böylesinden
uzak durun!
Sırtına
semeri vurun!
Başa
belâ olur yarın
Her
dönemin adamları
M. NİHAT MALKOÇ