Kelebek Mektuplarý - 5

bir kelebek misali sevda
bir konar, bir göçer
göçtüðü yerde yanar, yanar
yeni bir sevdaya konana kadar

Hani hatýrlýyor musun? Seninle ilk konuþtuktan bir hafta sonra bu konuda hata ettiðimi söylemiþtim sana. O an ki sesin hala kulaklarýmda; "Artýk benimle konuþmayacak mýsýn? Bak konuþmazsan küserim" demiþtin ve o arada aþaðý inerken "bana mektup yaz, bana þiir yaz" diyerek çocuklar gibi heyecanlanmýþtýn ve iþte o zaman haksýzlýk etmemeliyim diye düþündüm kendi kendime. Açýkçasý ben daha çok heyecanlandým, bu kýz beni seviyor diye. O zaman yazdýðým þiiri hatýrlýyorum. Þiirin son kýsmýný anlamamýþtýn ve çok üzülmüþtün. "Çünkü sen, sen olayý bilemedin" diyordum o son mýsrada. Elbette o þiir yine kendime olan bir seslenmeydi...

Ýþte seninle tek sorunumuz buydu zaten. Senin gerçek benliðini ortaya koyamaman. Bunun için çok mücadele ettim kendi çapýmda ama baþaramadým. Çünkü en baþta senin bunu istemen gerekiyordu. Beni anlama sorunu yaþýyordun, ama sen bunu bir sorun olarak görmüyor, hep bana kabahat yüklemeye çalýþýyordun ve bu giderek nefrete dönüþüyordu. Öyle bir hal aldý ki artýk ses tonumdan bile rahatsýz olmaya baþlamýþtýn. Asýl sorun bu deðildi tabii ki. Asýl sorun senin bana, benim de sana ulaþamamamdý. Ben bunun için çaba harcýyordum ama sen bundan kaçýyordun. Kaçarken de beni yaralamaya, elinden geldiðince daha fazla hasarla býrakmaya çalýþýyordun.

Neyse, yazdýðým þiire tekrar dönelim. Araya hafta sonu girmiþti ve ben seni üzdüm diye vicdan azabý duyuyor, sana ulaþamadýðým için kendi telefonuma mesajlar yazýyordum. Hatýrlarsan yazdýðým þiiri senden alarak yeni þiirinden birini okumuþtum ve yanaðýna bir buse kondurmuþtum. Nasýl bir duygudur, onu hangi sözcüklerle anlatayým sana bilmiyorum. Yazýn kaynayan sýcaðýnda serin dalgalara kendini býrakmak gibidir. Yüreðin mavi bir denizin su tazeliðindedir. Aþkta en güzel þey yarin yanaðýna masumca bir buse kondurmak deðil midir zaten. Ama sonralarý nedense kýzmaya baþladýn. Sanýrým kabahat yine benim baþýma kalmýþtý. Ama düþünsene, dünyanýn en güzel þeyinden mahzun kalmak ne kadar acý. Ýnsanýn içindeki o derin boþluk gidiyor böylesi anlamlý bir mutluluða eriþince.

Þöyle diyordum o kýsa dörtlükte;

senin çocuk yanýn vardý
bende sevgi büyüttü
çocuk yanýn büyüdükçe
benim sevgim büyüdü
sen büyüdün, sevgim büyüdü
biz büyüdük
aman ha !
sevgim yaþlanýp ölmesin...

Büyük bir burukluk içinde söylemeliyim ki tüm duygularým gelip son mýsraya dayandý.

Bunu bir aný defteri gibi düþünebilirsin. Dikkat ediyor musun sanki karþýmdaymýþsýn, sanki seninle konuþuyormuþum gibi bir durum var yazdýklarýmda. Neden böyle bilmiyorum. Bir gün bunlarý okuyacaðýna dair umut mu var içimde, yoksa senin þahsýnda kendimle mi hesaplaþýyorum. Aslýnda her ikisi de doðru galiba. Gerçi pek önemi de yok zaten. Önemli olan bu yaþanmýþlarýn tekrar yaþanýyormuþçasýna buraya aktarýlmasý.

Seninle en yoðun tartýþmayý yaþadýktan, daha doðrusu seninle ayný ortamda sana uzak kalmanýn verdiði hýrsla sergilediðim o tutkulu davranýþýmdan kaynaklý bana kýzman ve beni aþaðýlarcasýna tavrýn ve tartýþmamýz ve mektup ve senin sonra bana "UNUT" diye mesaj yazman ve benim bu sözcükle umutlarýmýn yeniden diriliþi ve bunu sana belli etmemem. Bunlarý da þu dörtlükle ifade etmiþ ve defterine yazmýþtým;

bir kelebek misali sevda
bir konar, bir göçer
göçtüðü yerde yanar, yanar
yeni bir sevdaya konana kadar

Ne kadar kabul etmesen de bildiðim bir doðru var. Bu o kadar çok þey ispatlýyordu ki, sana belki çok sýradan gelebilir. Aslýnda sen de sýradan olmadýðýný kabul ediyordun ama bunu kabul etmek daha fazla sorumluluk isteyecekti ve sen de bunu kaldýrabilme gücünde hissetmiyordun kendini. Ýlk verdiðim gülü son yapraðý çürüyene kadar çantanda her gittiðin yere beraberinde götürmen sýrf çiçeklere olan aþýrý sevginden olmasa gerek. Tartýþmadan sonra kitaplarýmý iade etmen, doðum günü hediyesi olarak aldýðým kolyeyi çýkarman, artýk sana yazdýðým þiirleri kabul etmemen, daha önceden bir þeylerin varolduðunu ve onu bitirme çabasýnda olduðunun göstergesiydi. Yine her konuþmamýzda bana oldukça çaba gerektiren bir sertlikte davranmaya çalýþman, sanki sana ihanet etmiþim gibi bir hisse sokuyordu beni. Bundan sonraki mücadelem ise kendi adýma olan kusurlarý telafi etmekti, ama sen buna da müsaade etmedin. Bunlarý bir þeyleri kanýtlamak için söylemiyorum, sadece bununla ilgili ne yaþanmýþsa not etmek istiyorum. Yoksa çocuklarý andýracak þekilde sen þunu yaptýn, ben bunu yaptým kavgasýna girmek istemiyorum. Böyle bir tartýþmaya girecek kadar da sen’cil deðilim artýk...

Gözlerinin güzelliðiyle yüreðinin masumluðu arasýndaki ince çizgide baðlandýðým sevgilim. "BÝTÝRMEK" bazý þeyleri baþlatmaktan daha kolaydýr. Bitiriþlerde kaçýþ vardýr çünkü. Oysa baþlayýþta mücadele vardýr. Ýradeni her þeyinle ortaya koymak vardýr. Benim için de bitiriþin baþladýðýna inanýyorum, evet bitirmeye baþlamak. Yine zoru seçiyorum. Bendeki kaçýþ deðil. Bu yazdýklarýmý da dikkate alýrsak, elimden geleni yaptýðýma inanýyorum.

bitirmekten söz ediyorum artýk
oyunun son perdesi
türkünün son nakarat kýsmý
nakaratlar tekrarlanýr
ama mutlaka son bulur
ayrýlýk türküsü olsa da
Aþk'ýn en derin acýsý da
...

demir-ci