Duvarlar…
Egriyi dogruya ipte salinan kuyu gibi
Ucurumlari birbirine egirip ören duvarlar
Kasali sarjörlerden kursunlara delik desik ve omzundaki dünyayi unutulmus bayramlarda
Esir pazarligina
Gün ortasinda ve sabaha karsi cölden basraya, ölüdenize ve sahra cicegine
Iraktan Filistine kac gün kac sene bilmem kac yüzyil
Barismasini bilmeyen savaslarin cayini sekerini eskisi bile kalmayan minderlerde zehir etmis
Insana yamali bir kiyametin önünden ardindan
Kaynayip kuduran depremlerden daha siddetli, daha cok
Kölen olayim dercesine kizlar kadinlara, kadinlar kül benizli yara bere icindeki cocuklara
Insanligi hic kimseye hatirlatan
Bütün tabelalar sökük
Koridorlar hortlak
Bahceler viran, pencereler dilsiz, duvarlar delik desik
Her dam havaya ucurulmus yirmili yasin gencecigi
Uzun kuyruklara durmus ölm gibi cöken bir kabusun yersiz yurtsuz cölüne
Gökten yagmur degil
Kar degil
Kirci degil
Tipi degil
Huzur degil güven degil mutluluk degil
Sadece ölüm kusan cinnetin bir dahaki sabahina vedalasan sonsuz siyahlik
Kahretsin….
Lanet olsun…
Tövbe yeminler olsun ki cehennem zebanileridir köpeklesip kuduran
Azgin kuduzdur insan degil..
 
Seyfi Karaca……..Agustos / 24