Yetmez ki anlatmaya ne kelime, ne de söz
Hançer yedi yüreğim dünyam oldu bir zindan
Yok olmak üzereydim küle dönmüştü bu öz
Gelişinle dirildim hayata döndüm o an
Yıllarca bekledim yâr başucumda hediyen
Eşi yok bu acının ruh sanki bir çöl iken
O nasıl bir çileydi her şey olmuştu diken
Kim bilir ne olurdu sensiz dünyada bu can
Adını hep anarken şu garîbâne gönlüm
Yokluğunun bir adı olmuştu kara zulüm
Sensiz yaşamanın eş anlamlısıydı ölüm
Canımda can olmuştun damarımda akan kan
Öyle gözyaşı döktüm günlerim oldu heba
Kuşlar gibi korkardım dersin diye elveda
Gönül sazımın teli çıkarırdı hoş seda
İyi ki sevmişim yâr aşkın gönlüme ferman
Anmadım asla anmam başkasının adını
BEN AŞKI SEÇTİM YAR gönlümde hep bu tını
Rabbime uzanan yolda değişir mi bu kanı
Sen ömrüme baharsın Rabbim vermesin hicran
Hasret, çile, ayrılık, gözyaşı, acı, hüzün
Ruhumu hep sarmıştı bu duygular çok hazin
Kavuşsun tüm sevenler Allah'ım versin izin
Vuslat yoksa sevdada olur dünya pek yaman
Selva Durmaz Emir
Eşime ithafen..
Mazinin derinliklerinden gelen esinti..
ALLAH'A ULAŞACAK BİRÇOK YOL VAR..BEN AŞKI SEÇTİM..HZ.MEVLANA
Yollarımızın fani aşktan baki aşka çıkması umudu ve duasıyla..
(
Yok Olmak Üzereydim Küle Dönmüştü Bu Öz başlıklı yazı
SELVASELDA tarafından
28.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
