Bir hüzün kıvılcımı kora dönmüşse kalpte
Rabbin eşsiz mekanı bir nazargâh kılmıştır
Mücadele verirken yıkılıyorsan ya da
Amel defterin o an sevaplarla dolmuştur
Uyuyan o dertlerin gün yüzüne çıkmışsa
Eyyubun sabrı gelip kalbini okşamıştır
Çilen kanatlanarak gökyüzüne çıkmışsa
Ruhun o vakitlerde cenneti yaşamıştır
Güvendiğin dağlara karlar yağmışsa eğer
Metanet kolyesini kader boyna takmıştır
Havf ve reca arası bu hayat böyle gider
Karanlık geçer korkma Mevla kandil yakmıştır
Yanıyorsa yüreğin kanıyorsa gözlerin
Rahmet yağıp üstüne Yakup hali vurmuştur
Lal olmuşsa dillerin köz olmuşsa sözlerin
Ruhun atağa geçip zincirini kırmıştır
Devşirmeden güllerin birer birer solmuşsa
Üzülmen çok gereksiz cennette yer bulmuştur
Şu koskocaman dünya şaçın başın yolmuşsa
Hep ham yaşanılmaz ki pişme vaktin gelmiştir
Hissedebiliyorsan imtihanı dünyada
İman gelip kalbine otağını kurmuştur
Akıl şuur ve zeka verilmişse aslında
Başını eğme dik tut Hak selamet vermiştir
Selva Durmaz Emir
Havf: Korku
Reca: Ümit
Nazargâh: Bakılan yer
(
Yanıyorsa Yüreğin Kanıyorsa Gözlerin başlıklı yazı
SELVASELDA tarafından
31.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
