Ben bir bülbülüm güle meftun güle sevdalı!
Bu sevda yakar yüreğimi, kanatır yaralarımı
Dikenleri batar kalbime,ağlatır zârı zârı
Mestâne güzelliği döndürür şu garip başımı!
Kâh durgun eder beni kâh dalgalı
Dağlar yüreğimi bu gönül ne yapmalı,
Aşkından divâne olup dağlara mı çıkmalı,
Yandım dedikçe bakar yüzüme nazlı nazlı!..
Destansı hâli kavurur kalbimi
Aşka getirir unuturum kendimi
Arz ı endâmı alır savurur beni
Seher yeli gibi ferahlandırır sînemi!
Güzelliğiyle mest eder şu yüreğimi,
Yoluna sermek isterim benliğimi,
Doldurur ruhuma neşeyi,sevinci
Sanki şu âlemin yegâne seyir defteri..
Bir bakınca ömrümü veresim gelir
Bu gül ne kadar güzel, ne kadar nâzendedir
Aşkından yanıp küle dönesim gelir
Huzurun, mutluluğun gerçek adresidir!
Sevdanın estiği tatlı bir meltemdir
Güzelliği ise muhteşemden daha da ötedir
Bilmem ki daha başka ne söylenir
Gül şu kâinatın biricik özetidir!
Ey gül!
Bazen lâl olurum sadece sana bakarım
Kendimden geçerim seyre dalarım
Yeter ki iste benden bu canı sana sunarım
Sen kalbimdeyken bile hasret olur yağarım..
Kâh ikliminde cennetin kıyısında yaşarım
Kâh ulaşamam gurbetinde,âvare âvare dolaşırım
Özlem vuslatı getirecek mi diye bakarım
Sevdanı içime atarım, ağlarım ağlarım..
Ey gül!
Sen aşksın, gözyaşısın
Şu kalbime ilmek ilmek nakışsın
Mis kokunla ruhuma eşsiz bir rayihasın
Dünyadaki bütün çiçeklerin en hasısın
Ne kadar zarif, ne kadar duru ve arı’sın
Bir benim değil bütün ruhların ab ı hayat kaynağısın
Seni seven ümmetinin ilk baharısın
Seni bilen ümmetinin biricik baharısın..
