Online Üye
Online Ziyaretçi
GÖLGE ADAM
Biliyor
musun dostum dost acı söylermiş
Acı
sözler doğruymuş bedeli de kovulmak
Katlanmayı
bileceksin özündeki doğru için
Sana
atılan tüm taşları göğüslemeyi bileceksin
Başında
kavak yelleri sırtında ihanet hançeri
Mecalin
kalmasa da zülfün düşse de yüzüne
Vicdanın
alaz olup düş dünyanı kavursa da
Güz
yağmurlarını bekle sönmeye yüz tutsun
Kötülüğün
gölgesi düşse de düşlerine
Yüreğine
akan gözyaşlarını silmeyi bileceksin
Dön
bir bak yıldızlara dön yüzünü dolunaya
Aydınlatsın
geceni sığınağın gölgen olsun
Göle
düşen yıldızları üstünde gezen bulutları
Rüzgâra
esir yağmurları görmeye mecal eyle
Sığınağını
dağıtmışlar elin-avcun boş koymuşlar
Sana
embesil demişler sığınağın dağlar olsun
Kuzeyin
doğusundan çık yürü hayat yolunu
Hüzün
kokulu çiçek topla gönül bahçende yeşersin
Hüzün
renkli çiçeklerle çaresizleri selamla
Mazlumların
diyarında gözyaşına yoldaşlar ara
Yürüdüğün
yollarda boran olmak istersin
Şimşek
olup düşmeyi yağmur olup yağmayı
Kötülüklerin
kökünü kazımayı düşlersin
Düşlerin
paramparça hücrende çaresizsin
Zincirini
örmüş kötülük uzun zamandan beri
Dinozorlar
tepişirken çimenler feryat-figan
Mazlumların
feryadı arş-ı alada dua olur
Mazlumlar
birlik olsun dualar da hayat bulur