sürekli birlikte yaşanan
bir ana baba gibi tün ve gün
birleştikleri anın
ensest bir çocuğudur hüzün
ikliminde yaşar yarasaya dönüşen kızböcekleri

ve yarasalar gibi
kördür hüznün gözleri

/ sadece ve yalnızca; kendisine yenilenleri
bir utku gibi algılar
ölü orduların generalleri /

uzun bir yol geçiyor yüreğimden
kalanı ben gideni sen
uzağına düşüyorum gün be gün
sıradan bir ihanete gömüp sevgileri

yok edip içime yol gösteren fenerleri
öteye attığın her adım
adıma yazılan bir ölüm emri..




( Tün başlıklı yazı Orhun Basat tarafından 13.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu