HÂKÝM BEY 2

Her yaným yara bere, yüreðimiz kanýyor,

Beni gören kim varsa, yaðmalanmýþ sanýyor,

Mübaþir ayaðýmýn, adýmýndan tanýyor,

Naz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Hesap mesap gütmedim, hep sevdim karþýlýksýz,

Ýçimdeki ummaným, duru ve katýþýksýz,

Uðramasýn baðrýma, ne varsa yakýþýksýz,

Haz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Tek gayem doðrulukla, yaþamak ömür boyu,

Deðiþir mi söyleyin, insanýn her gün huyu,

Mahkeme heyetinin, beraat olsun oyu,

Uz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Sandalyede olsak da, gayrý diktir baþýmýz,

Doðrulukla kuruldu, hep yaþam telaþýmýz,

Helal lokma kazandýk, öyle piþti aþýmýz,

Tuz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Bitmez  mahkemelerden, ruhumda yara kaldý,

Binlerce iddiadan, daha kaç dara kaldý,

Ýftiraya uðradým, yüreðim dara kaldý,

Ýz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Kapýlardan geçmezdim, yedi düvel tanýrdý

Elbette benim için, muazzam bir onurdu,

Herkes kendine göre, beni kendi sanýrdý,

Toz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Bir çare bulamadýk, hemþireden hekimden,

Âdem gibi anlatsak, dert döner mi tahkimden,

Söyleyip duruyoruz, uzak olun hâkimden,

Söz geçmez þu gönlümden, davacýyým Hâkim bey.

Âdem Efiloðlu

01.07. 2024