Kirlngiclar sökünüp gidiyor yavastan usuldan. Damda gökte yorgunlarin sürüp savurdugu güz dolaniyor, er gec deniz hircin, günes üstünü örttügü sicakligin yükünü yorganini büküp sararaktan hep ikindiler esiyor rüzgar ve hoscakaldan kesislemeden ey güzel dünya büyük daglar derinlere dökülen irmaklar ve caglayanlar ve sonra topraaak toprak `harmandan gel harmandan` cigligini koparan her telde dolu dizgin akip giderken süzülmüs demlerin her perdesinden insan ismini cagirip seslenen  hayat, her gününe sonsuz günaydin ey divane deliligim ki bak hele bu sene de yine kirlangiclar sökünüp gidiyor cocukluk kadar ezelki bir yerden ve sana da ve sana da ey ask kadar her güzellige ziyaret olan ömrüm, nicelere MERHABA..!

….lafin daha ötesi siirin hakkiydi hep…

EYLÜLÜN ORTA MAHALLESINDEYKEN

Eylülün orta mahlesindeykene
Ve Hayatý yakýn takipteykene insandan hariç kýpkýzýl ve gri bölgeler
Arka tampondan aðýr darbe yedi dünya
Karanlýðýn þöför tarafýnýn
Ay soldu gün karardý yýllara Makara sarmaya yitikte kayýpta döndü yýllarca..
Ýpliði çözülmüþ kopmuþ cýlýz bir su damlasý gibiydi süyem süyem
Ve ömrünü toprakla yatýp kalkarak yoran otlar titriyordu sararmýþ solmuþ göynekleriyle
Su sesi
Duyulur duyulmaz suskun derinliklere çekilmiþ pörsüyen nazlý bir lir çalgýsýna
Seviþmesiz ve matemli parmaklarýyla ölü bir aðýdýn tekrarýný çalýp duran kadýnýn
Telefonlar telsizler trafolar camlar çarþýlar kendiliðinden patlayýp üstüne kan bulaþan dudak rengini
En çok çocukluðun cansýz cisimsiz tabutuna bindirip götürüyordu
Moda sergisinde kap kara cüssesiyle boy gösteren
Baþtan sona kapkaranlýða gömülü kurdeleli siren
Düdük
Sinyal
Ve dünya alem
 
Seyfi Karaca… Eylül/24