NAVİGASYON (yoluma gel)
Dimdik ayakta durdum eğilmedim kimseye
Bu da benim ayıbım koltuk sevdası eksik
Doğru çıkarımlarla irfan koydum kefeye
Nicesini eledim kalemim ondan esrik..
İstedim ki yoluna yol olsun naçiz başım
Başımda geziyorken nice arsız yarasa
Minicik bir ateşle kaynardı dostluk aşım
İhanet görmeseydim cefa degildi tasa..
Safiyet hırkasını doğuştan giydirmişler
Allah'ım reva görmüş bu meziyeti bana
Hüsnü hafi olanın yüzü gülmezmiş meğer
Fakat arkamda ruhlar onlar güçlü bir ana..
Sırtımı döndüğümde dönen dolaplar gördüm
İnsanoğlu kendine ne kadar da hilekâr
İfadeyi almadan infaz ipini ördüm
Yüzlerce yüz nadasta ne can kalmış ne de ar..
Ölü şehirler gibi kalpler hazin ve tuhaf
Yalnızlık üniformam üzerimden hiç çıkmaz
Bunca yıldır gördüğüm serapta dilenen af
Samimiyet uykuda yalanlar alınmış baz..
Usulca gir koynuma ey benim asi başım
Kimsecikler olmazsa yanındadır Yaratan
O demez ki hiç sana gözüm üstünde kaşım
Bekle vuku bulacak kan verecek kanatan..
Bu dünya fırıldaktır bense sabit bir direk
Elestte söz kesilmiş kadrajda mavi binek
İster katıl yoluma ister durma resti çek
Benim derdim değişmez doğruya mühürlü tek..
Canan SERGÜL 🐛
Yazarın
Önceki Yazısı