İnsan Kaç Defa Ölür Yaşarken
İnsan kaç defa ölür yaşarken
Sen bir kere öldün
Senden sonra ben her gün öldüm
Her günün arkasından dirildim sonra
O gün döndüğünü zannederek
Ümit içinde yaşadığın mekanlara geldim
Aynı kısır döngüyle giderken
İnkisara uğradım
Uyandım bir gün sensizliğe
Anladım gerçekten gittiğini
Bir daha gelmeyeceğini
Feryat ettim beni de götür gittiğin yerlere diyerek
Feryadım yerleri gökleri inletti
Sen yine baktın bana şefkatli şefkatli
Ama ben göremedim seni
Ordaydın
Ama yoktun 
Buldum bu sefer kendimi derin bir acı içinde
Attılar beni zindanlara
Prangalar vurdular ayaklarıma 
Tutamadı kimse beni
Kırdım zincirlerimi
Yıktım o kara duvarları
Ağlaya ağlaya
Uçtum geldim ebedi istiratgâhına
Sen vardın yine ama yoktun
Dayanmanın zorluğu 
Izdırabın yoğunluğu
Acının kavuruculuğu
Çaresizlik diz boyu
Sonsuzluk koridorunda
Diz çöktüm çaresiz bir şekilde
Hakkını nasıl öderim diye
Ağlama dediler
Omuz silktim
Ben ağlamayayım da kimler ağlasın dedim
Hıçkırıklarım melekleri ağlattı
Onlar ağladı ben ağladım
Sonra
Sıvazladılar sırtımı
Sildiler gözyaşlarımı
Öptüler alnından kudsi sevdamın
Kafamı kaldırdım oradaydın
Karşımdaydın
Baktım nazlı nazlı duruşuna
Nazarına
Bakışına
Yandı yine yüreğim
Çırpındım kanadı kırık kuşlar gibi
Üzülme yanındayım der gibiydin
Ve bir ses yankılandı sanki 
Biz tuttuğumuz eli bırakmayız
Bırakacağımız eli tutmayız
Bu sesti beni teselli eden Doğruldum yerimden
Bu sefer ben sildim gözyaşlarımı
Bırakmadığın inancıyla 
Toparlandım yeniden
Eskisi gibi değilim
Sen gitmeden önceki gibi değilim
Ama şunu da biliyorum 
Gitsen de bu diyarlardan
Sen benden hiç gitmedin
Ve de hiç gitmeyeceksin 
Yokluğun içinde varlığın
Varlığın içinde yokluğun
Aslında ben ölüyüm sen diri
Ben zannederken seni ölü
Asıl yurdumun şimdi sensin sâkini 
Karmakarışık
İki bilinmeyenli denklem gibi
Çözemiyorum
Ama benimle oluşunun düşüncesi
En büyük tesellim
Kalbimin azığı
Ruhumun dayanağı
Umudum
Gücüm 
Dayanağım
Ey gözümün nuru
Ey canımın diğer yarısı
Gönlümde mekan kuranım
Kuş uçmaz kervan geçmez diyarlarımın sultanı
İple çekiyorum sana kavuşacağım günü
Biliyorum 
Sen götüreceksin beni Rabbime 
Sen götüreceksin beni Efendime
Sen götüreceksin beni sonsuzluk alemine
Teslimim nurani iklimine..



Ruhum ebedî âleme göçtü..
( İnsan Kaç Defa Ölür Yaşarken başlıklı yazı SELVASELDA tarafından 4.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu