Sabahin kuzey kisminda

Son dördün dönencelerine gelisin haber ederken sonbahar

Bulanik suyu ya un ögütür, ya zavar cürütür

Firari gezen poyraza bagrini veren yeldegirmenlerinin

Topragin askina gelen giden degirmenci gökyüzü kadar soguk parlayan yildizlarla

Ne serce sürüsüdür korkusu

Ne hic kullanilmamis iskarpin rüyasidir fabrikadan cikmalarin

Ekmek

Ask

Heyecan

His heves yasam katigina ve hayat sevincine hepsine hepsi üstü basi küllü bir cörektir…

Cicekci dükkanlarindan tac yaprakli celenkler yerine

Kurak yahut colak

Kör topal sancilara mahrumluk yerine

Sehrinin boynuna boncuklar takilmis binalarin

Yaban yalnizlik vurgunu bir yeldegirmeni günlügünün

Örüyor ve söküyorsun, üsüyen dallarla temsili oyununda cengisi dönen hayata

Degirmencisi su deresine yorgun küskün düsmeden

Kar kiragi düsmeden

Ay isigi gecesini gününü bitirmeden

Sarpalar yokusundan

Rampalar düzünden

Tenhalar bulvarindan yel degirmeni poyraz karayel

Son ekinciler katarlarini yüklenmis karincalarla beraber

Haftasina yilina kalmaz sokaklar sessizlesir, parklar kimsesizlesir

Basindan sari yapraklar dökülen sonbahar dügününe

Deniz hircinlasir, davete istirakten doruklara kar düser

Iplere baglaninca sandallar

Senin yolunda kuzeyden gecer ey kutup yildizi

 

Eylül / 24