Hava iyiden iyiye bozuyor

Esastan görülen dava dosyasi emsaline

Otururken ve yatmadan önce odun yüklüyor sobalarina bozkir

Yamaclarin rengi uzaklara bürünüp boyaniyor

Dönen gün kallese ortak

Elinden sevinci ve tutkusu alinmis yokluklar gibi

Durgun süzgün

Kayiklar sonbahar meyhanesine agir ahestededen müsterek ,

Sokaklarini bögrüne calan insan hanesine hoyrat sökünler doluyor

Kalin duvarli icerilere cekilip kapaniyor

Hüzünlü kirmenler dokuyarak caddelerden gecen güz mizikasiyla

Basi kalabalik köprüler

Karanligin icinde kendine yol bulmakla debelenen tüneller

Silkelendikce sarsiliyor Ekim

Metropollere yalnizlastikca büyüyor aksam eve dönüslerini usuul usuldan

Binalar arasindaki ikindi cocuklarina buruk bakarak yorgun argin percereler

Konan mesafeler arasina daha cok soguk yeller giriyor

Üstüne anlasilmaz bir gariplik cöken dünyanin

Ve parklar üsüyor ve dalinda tutunamayan kiragi calmis meyveleriyle

Cansiz bedenini topraga suya dereye daga düsüren yapraklar

Kalarüferlerin düsük ayarlari soguk aylar süresince kücük büyük insanlarla bir olup

Yapisi yikilmis mutlulugun kücük büyük odalarinda gün gecirmeye

Savusmus gitmistir tramvay tiren

Yagmurlu duraklar olmustur sonbaharin sigmayan kucaklarinda otobüs beklerken

Gecmistir artik bal mevsimi gül bahcesi

Yadigarligini hoscakal mirasinda bahtiyar ederken

 

Seyfi Karaca…………Ekim / 24