Anamın kucağından, sana geldiğim ilk gün,
Sardı tüm benliğimi heyecan öğretmenim.
Babamın ocağından, sana geldiğim ilk gün,
Şefkatinle tanıştım benim can öğretmenim.
Aydınlığa giden yol, fecr'de vurunca cama,
Işık sardın erdemle, o küçücük dünyama,
İlk omuz veren sendin yazıp çizme sevdama,
Sevgi idi daima ilk hecen öğretmenim.
Beni bir fidan gibi sulayıp büyütürken,
Cumhuriyet yolunda uygarca eğitirken,
Emeğinin meyvesi karnemi dağıtırken,
Ne gündüzün kalmıştı, ne gecen öğretmenim.
Düşe kalka büyürken gözün hep üstümdeydi.
İlim irfan yolunda sözün hep üstümdeydi.
Önce sizler diyen o közün hep üstümdeydi.
Ne ızdırabın vardı, ne acın öğretmenim.
Kul Fikret unutmadı "Vatan" diyen sesini,
Ata'mızı öğreten; o ilim yuvasını,
Bıkmadan usanmadan, anlatan nefesini,
Ne bir madalyan vardı, ne tacın öğretmenim.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
22 Kasım 2024 Saat 20.55
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Öğretmenim başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
23.11.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
