Gazozlu Çizi
Birtaneydi Şükran...
Ben onu hep gülüşleri ve kocaman gözleriyle hatırlarım..
İki satırla anlatılmaz Şükran...
Çocukluğumun ana karekteri...
Biraz ondan biraz benden...
Biz iki deli.
Sarardı düşüncelerimizi Bakkal Osman emmi..
Onun sakızları ve şekerleri..
En güzeliydi gazozlu çizi...
Onsekiz merdivenliydi
Şükrangilin evi..
Kapılarının önüne bırakınca güneş gölgesini...
Bizde başlardı oyun neşesi.
Gün batana kadar hep Şükran hep Şükran...
Annemin surat olurdu elme sirkesi..
Kulağımda burnundan soluyan bir ses...
Benim surat On bin karış...
Neydi bu annemin acelesi?
Oyunumuz hep yarım kalır...
Annem bizi anlamazdı.
Dedim ya Şükran bambaşkaydı..
Korkularım ,sevinçlerim...
Ekmek arası domatesli peynirim...
Sokak kuytularında gülüşlerim...
Hep onunla güzeldi.
Şimdi yarım kaldık Şükran...
Annem bizi anladı.
Hadi gel oynayalım...
Olmaz mı ? geçti mi bizden...🥀
(
Gazozlu Çizi başlıklı yazı
gul-asya-alan tarafından
19.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
