MEDİNE’YE HASRET
Gönlümde yeşerdi yine o sevda
Kalksın da engeller ben de geleyim
Hicranı ateştir kalmışım nâr'da
Kavuştur Ya Rabbi ben de güleyim.
Perde perde hasret arada durur
Şu gönül çöl olmuş aşkla kavrulur
Can cana erişir, gözyaşı kurur
Nedir engel Ya Rab bildir bileyim.
Ayrılık ateşi yetti bu cana
İsterim kavuşmak artık canana
Bu kemter yolunda kavrula yana
Bir rayiha-ı gül Senden alayım.
Günahla gelmeye gönül arlanır
Düşer sevdan gönle bu kalp sırlanır
Hayalin dolunca düşler nurlanır
İzin ver o sonsuz nura dalayım.
Resulüm, sultanım... ruhumda cansın
Ab-ı hayatsın sen, can nasıl kansın?
Gözyaşımla ravzanda ruhum yıkansın
Bir zerre toz olup SEN'le kalayım.
nuri baş
Dost Kalemlerden Katkılar
—————————————
*******
Elbet gönül bir gün güler
Kiri pası kökten siler
Ne dilerse haktan diler
Gelde de bende güleyim
Yüz süremedim ben, güzel ravzana,
Hasretim Ey Resul, hasretim sana.
Hak-tan emrolun-sa, gel dense bana,
Senin huzurunda, aşkla öleyim!
(
Medineye Hasret başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
23.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
