Yeni yıl geldiyse, neyleyim kuzum.
Yoksulu vuruyor, kış deli deli.
Bitmiyor acılar, bitmiyor sızım.
Gözümden akıyor yaş deli deli.
Zalimler durmuyor, durmuyor nifak.
Ana kuzuları, elinde tüfek.
Hep bir acı ile doğuyor şafak.
Sallanıp duruyor, baş deli deli.
Çarşıda, pazarda, elimiz yanar.
Fakir, fukaraya içimiz kanar.
Çıkartalım desek taş bizi yener.
Ekmeği vermiyor, taş deli deli.
Yuvarlan tencere bekliyor kapak,
Torbanın sapı yok, fileler kopuk,
Kaşıklar delinmiş, delinmiş tabak,
Yemeden akıyor aş deli deli
Siyaset kazanı kaynıyor boşa.
Bitmeyen kargaşa gitmiyor hoşa.
Vatandaş pes etmiş, gelince tuşa.
Bir nefes arıyor döş deli deli.
Kadına şiddetin gelmiyor sonu.
Sübyana çevirmiş sapıklar yönü.
Gelin olmuş yavrum, acıyor canı.
Yürekte çırpınır, kuş deli deli.
Atamın kemiği sızlıyor bil ki,
Acıyı söylesin susmasın dil ki,
Bir duyan olur da düzelir belki.
Kanayan yarayı deş deli deli.
Yaşamak git gide, oldu daha güç,
Ne neşemiz kaldı, ne de bir sevinç,
Uyurken koyunlar say bir, iki üç,
Aklıma dedim ki şaş deli deli.
Her şeyi öptüm de koydum başıma.
Dedim ki; canımın içi eşime,
Deliyim aldanıp bakma neşeme.
Halime gülerim, hoş deli deli.
Acılar büyümüş, bağrımı delmiş.
İnsanlar demez mi bu fodul kelmiş?
Haydi şimdi kutla, yeni yıl gelmiş.
Çalan varsa oyna, coş deli deli.
Ne mevki isterim, ne de bir makam,
Olmasın şöhretim, olmasın cakam,
İki bin yirmi beş, ne büyük rakam,
O da elbet olur tuş deli deli.
Kaç oldu gönderdim eskiyen yılı,
Ulema olamam, ne de bir veli,
İsterse desinler akıllı deli,
Var gözüm üstünde kaş deli deli.
Heceler dizeler dert ile doldu,
Okuyan saçını başını yoldu,
Saymadım bilemem kaç kıta oldu,
Demeyin sakın ha "Çüş" deli deli.
Kul Fikret feryadın duyulur elbet.
Sözlerin Vatan'da yayılır elbet.
Bir yanlış var ise cayılır elbet.
Heceden heceye koş deli deli.
Mehmet Fikret ÜNALAN(Kul Fikret)
31 Aralık 2024 Saat 21.40
Güzelçamlı/Kuşadası
