Bir nehrin,
ağır aksak öyküsüdür bu
berrak,
temiz,
coşkulu...

Öylesine serin,
ataşlardan öte
içten,
ay düşer
birde ayrılık
bir fincanda telvesine...

Sesine yar sesine...

Ah geçmiş zamanların asi bebeği
yüzünde dolaşan pırıltılar
bakma mazi şimdi
yak otur ’ellerine kınalar’

Şafaklar vardı hani,
yeşil bir ormanın kokusu gibi ’kokun’
öylesine
şimdi ağlamaklı her hece
şiir,
yankı bulmaz sestir ellerimde...

’hecele her hece bir ataştır, kendinden içre!’

Ve kıyısında papatyalar büyür
bir akarsu özlemidir bendeki
özledim sana akmayı
’özledim sevgili’

vakit çok geç
kapa pencereyi

’bu saatte hüzün koyna alınmaz’

ve ben;
öylesine elemli
ve de kederli
değilim...

Yalan...

Özlemler içinde erimekteyim...

Hoşça kal...
( Nehir başlıklı yazı murat-kartal tarafından 24.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu