Konuk oldum sincap kovuklarına

Bezeli, hüznün yol ayrımlarıyla;

Göğün mavi akınlarına muhafız,

İskandinav ormanlarında…

Sığındım sincap kovuklarına;

Temaşa edip asırlardan haber

Veren çizgileri,

Bilge ağaçların bedenlerindeki.

Vardım farkıma;

Buldum gölgelerini kurumuş dallarımın,

Yıllara diz çökmüş gözlerimle

İskandinav ormanlarında…

Geceledim sincap kovuklarında,

Mihmandarlığıyla ulu bir çamın;

Güz yapraklarının saklı armağanlarıyla,

Kozalak kokan bir evde,

Haşarı arzularıyla sığınaksız ruhumun.

İzledim geceyi ürkek bakışlarımla;

Duydum soluğunu,

Karlar Kraliçesi’nin

İskandinav ormanlarında…

Bekledim sincap kovuklarında,

Çocuksu düşleriyle ihtiyar ruhumun;

Kalbimin topraklarına gömeceğim

Kışlık umutları,

Bir sincabın pençelerinden.

İskandinav ormanlarında…