SÖZLER
ÇARESİZ
Bin
bir yalan ile kaderime el koydular,
Din-iman
dediler de, imanımı çaldılar,
Ellerinde
Kuran ile bana din sattılar,
Besmeleyle
haramı mideye yolladılar,
Çaresizim
çaresiz, gözlerimden dem düşer.
Kaçak-köçek
yapılar bir bir yıkılırken,
Naçar
kalmış âdemler can yürekten yanarken,
Kelli-felli
zırtolar, göbeğini kaşırken,
Kader-şükür
telkini afyon oldu halkıma,
Çaresizim
çaresiz, sözlerimden ar düşer.
Yahudiye
hizmeti üstün görev saydılar,
Yerli-milli
dediler, madalyayı kaptılar,
Ar
damarı çatlamış, beni hain yaptılar,
Milyonlarca
mazlumun haklarını çaldılar,
Çaresizim
çaresiz, yüreğimden nar düşer.
Ata’mın
mirasını haraç-mezat sattılar,
Devlet
kapısına cübbelileri kattılar,
Haram
mülkün üstüne besmeleyle yattılar,
Doya
doya haramın lezzetine baktılar,
Çaresizim
çaresiz, kazancımdan ur düşer.
Boynum
bükük yalnızım içimde demlenirim,
İblislerin
cümlesine, veryansın eylerim,
İnsanlar
duyarsız, kendi halime yanarım,
Kader-şükür
afyonu içer içer kanarım,
Çaresizim
çaresiz, kaderime küserim.
Çocuklar
aç-sefil zekâsından kaybediyor,
Analar
sabır taşı kaderini eliyor,
Beli
bükük insanlar sessizce ağlaşıyor,
Ununu
elemişler, kalburunu asıyor,
Çaresizim
çaresiz, kalburumu ararım,
Maralımın
imrencesi ormanlar yanıyor,
Kaybetmiş
yavrusunu çaresizce arıyor,
Yuvasın
yıkanlara inkisar yağdırıyor,
Huda’mın
adaleti zamanını bekliyor,
Çaresizim
çaresiz, adalete hasretim.
Hüşyar
idi insanlar, ne oldu ki bizlere,
Çarpıktır
yürüyüşler esrük oldu dizlere,
Batıya
secde serer, ne oldu ki sizlere,
Ar
damarı çatlamış arsız bakar yüzlere,
Çaresizim
çaresiz, düştük tuzak dillere,