Çocukluğum

Ne tasa ne gam, çimenlerdeydim yalınayak

Evimdi dağlar, pamuk şekerimdi bulutlar

Ne güneş ne pus, gölgelendiğim ulu kavak

Arkadaşımdı kuşlar, sırdaşımdı rüzgarlar

Kaldı yılların geçitlerinde çocukluğum

Boyardım meyvelerin rengiyle düşlerimi

Dişlerimde böğürtlenler, tenimde iğdeler

Koparırdım mahmur güneşten gülüşlerimi

Yüzümde güller, gözlerimde alaca süsler

Kaldı tepelerin arkasında çocukluğum

Bitmeyen masaldı hayat, saftı umutlarım

Gördüm Anka kanadından cücelerle devler

Gitmeyen hayaldi tabiat, Kaf’tı dağlarım

Sürdüm atımı, her yanımda periler cinler

Kaldı ölümsüzlük çağlarında çocukluğum