Kimsesiz bir duruşla baktı yıkıktı gözleri, yalandan
Ne sözüne inancım var ne de mutluluğuna ortak tek bir yanım
Sessizce gidişlerin adı varmış, en büyük çığlığı sessiz olanlar çıkarırmış
Dün, bugün bir de yarın varmış
Şayet korkarsa yüreğin bu sevdadan
Sevilmekten çok hüzün çöküyorsa gözlerine
Ne sen aşk de adına ne ben direteyim sevda diye
Sözlerim kilitli bir rafta, sustukça battı yüreğime
Karanlıkken sokak duyabilir misin rüzgarı
Aydınlıkken, gökyüzünde şimşeğin çaktığını
Bilir misin vefasızlığı, yalnızlığı
Korkar mısın yanlışlar dolu dalgınlıktan
Boğulurken nasıl güler insan
Sözler kuş olup uçabiliyormuş cidden
Kırıklar çok can yakmıyor artık, hepsi kalpten
Bir düş var gören başkası, farklılar birbirinden kalan ve giden
Çöllerdeki susuzluk, gözlerdeki yorgunluk neden
Gider miydi seviyorum diyen
Gideni gitmeye mecbur eden güler miydi içten
Vedalar güzel acılar için, yaralı kalplere mahzen
Sessizlik çınlarken kulaktan kulağa
Dünyanın kaç yüzü var daha
Gitme desem duyamaz artık
Kalpler ayrıldı bir defa
Sen içimdeki sessizliğin namert vedası
Ben senden kalan son tabaktaki yemek kırıntısı
(
Kırıntı başlıklı yazı
İhanet tarafından
3/5/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
