Hangi duygunun istilasında çekildin
inzivaya, şair ve yüklemin neydi de yük bildin esareti…
İzbelerde saklı bir dua değildi
yaşamak
İndinde sevginin, görkemli kanatları
ile uçtuğun evrenin
Derdest olmuş satırlarında değil
özlemin
Bilakis hasretle kucakladığın
sevdiklerin
Bir renktin solgun
Bir imzaydın silik
Debdebeli duygularından yola çıktığın
ne ki?
Delik deşik ruhunda saklı nice kelam
Aşkla sevdiklerine verdiğin her selam
Bir yitimdin madem
Yitmeden yaşam
Yatmanla kalkman bir
Renginden çıkıp yola
Boyandığın gök kuşağıyla baştan
aşağıya
Alt ettiğin kötülük ve zulüm
Manidardı hüznün
Saklı Allah katında sevgin ve iyi
niyetin
Ve üstünü örtündüğün
O masa örtüsü gibi
Beyaz ve nakışlı
O derviş gibi
Zikrine denk düşen fikri ve edası ve dergâhı
Yatıya kalansa nice hissiyat
Çarpıldığın kadar b/ölündüğün
Sürdüğün kadar direksiyonu
Çark ettiğin ne zamanki denk düşsen
zalime
Aşkla ithaf ettiğin yüreğinde saklı
iman gücü
Kat ettiğin yolda
Yakınlaştığın Rabbin
Şüheda mazinse bırak dünde kalsın
Sür-git elemin
Elbet son bulacaktır
O duygular ki revnak
O ruhlar ki kesat
O düşler ki nasıl da berrak
Peşine düştüğün emelin
Afetinse yalnızlık
Elemle örttüğün ıssızlık
Dinecek elbet
Dinginliğe şerh düşeceksin de günün
birinde
Lütfu evrenin
Latife yaptığın bazen
Yandığın kadar yaktığın mektupların
Ucu kıvrık ve yanık madem
Yâd edilesi nice güzellik içinde
saklı
Ve boca ettiğin o minval ki
Aştığın güçlükler Rabbini izniyle ve
izini
Sürdüğün şafak
Gün doğumundan kasıt
Yeniden başa döndüğün masalın
Mealin neyse kibirsiz varsın olsun
kederli
Baş koyduğun hayatta dolmadan miadın,
Bir sağanak içindeki yangını söndüren
Sadık olduğun Huda her daim sana
yetişen
Her renkse asılı olduğun
Her rakım umutla konduğun
Bir rakamsan eğer denk düştüğün
Varsın sıfır ol varsın sonsuzluğun
müridi
Akça pakça alnın ve teninde saklı
nemin
Tek müsebbibi olsa ne ki hüzün ve
ömrün
Kıtaları arasında gidip geldiğin
Bir üzgün ki yürek
Bahşedilen mevsime razı olduğun ve
katık
Ettiğin kadar sabrı
Şükrüne sadık her dosta duacı
Mümin yüreğin ve sevgin ve teselli
Bulduğun her duygunun ilacı
Elbet tecelli ettikçe umut ve döngü
Kardıkça yüreğini
Özgün bir ritimle saklandığın kapının
dibinde
Ardına kadar da açık Hakkın kapısı
Varsın olsun kovulduğun bunca kapının
tokmağı
Elinde kalsın nasıl ki:
İki el bir baş için
Mutluluğa delalet bir selamın gizi
Bir kelamın da izini
Takip ettiğin kadar bilinmezi
Bilindik tek duygu tek varlık
Elbet sarıldığın koştuğun Rabbine
Sunduğun yüreğin
Ve kor acıların
Nihayetlenecektir de en yakın zamanda
Yeter ki koru kalbini, iyi niyetini
Her duanın karşılık bulduğu
Yüreğine ekili iyilik tohumu
Tutulsa da nutkun
Ruhundur saklı tuttuğun
Sonsuzluğun çağrısı ve koşusu
Yeter ki kesme ümidini
Kaybolduğun kadar kaybettiğin ne
varsa
Telafisi elbet saklıdır kalan hayatında