Bazı yolculukların, dönüşü olmazdı.
Beklerken öğrenirdi geride kalanlar.
Bazı yolculukların ise geri dönüşsüz,
Olduğu kesindi bu hayatta.
Benim onu özlediğim gibi,
Ve kavuşmak için gün saydığım gibi.
Issız sokak, tepemde güneş yürümüşüm
Yol önümde uzayıp giderken.
Ben ise üşümüşüm yakıcı güneşin altında.
Ruhum ürpermiş ve dikenleri batmış.
Bağrı Yanık hallerime,
Bırakmışım kendimi yoksuzluğa.
Yokmuş hiç bir şeyim,
Anam yok babam yok, kardeşim yok.
Hatta bende yokmuşum.
Gölgesiz olurmuş acı çeken,
Ruhların sahipleri, öylesine yaşarmış.
Sırf ömür doldurmak için.
Öylesine yaşarken,
Böylesine ağlamak niye.
Özlemin dili ve edebiyatı
Neydi sahi sanki bomboşum
Ben çaresizliğin üçgeninde.
Bir nefes kadar yakınken,
Uzaktın belkide sonsuz kadar.
**(Cangülüm)** 20/02/25 saat 03:00
Nebahat Kılakay
(
Dönüşü Olmayan Yolculuklar başlıklı yazı
Cangülüm. tarafından
3/7/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
