Küçüldü
sayesinde yaşadığımız Dünya.
Her renkten ve
her dilden insanla dolu medya,
İzleriz dört
bir yanı, ruhen oluruz ihya.
Gelişmeler çok
hızlı doğruyu bilmek gerek.
Toplumun
yapısına uygunu almak gerek.
Ulaşmak kolay
oldu varsa bir bilgisayar.
Hızlandı artık
yaşam, aranılan her şey var.
Böylesi güzel
araç her yerde işe yarar.
Çözer pek çok
sorunu kullanılırsa düzgün.
Doğru adım
atarsan asla olmazsın üzgün.
Genci, yaşlısı,
çocuk, kapılmış bir oyuna,
Kopmuş sanki
Dünya’dan benzer sessiz koyuna.
Hele kadın
dediğin fırsat bulsa soyuna.
İnsanların
ruhunu satın almış derinden.
İşi gücü
bırakmış kalkmaz olur yerinden.
Sokaklarda
oynayan çocuklarda kalmadı.
Çocuk parkları
bile çocuklarla dolmadı.
Bayram
harçlığı için kimse kapı çalmadı.
Bana değmesin
diye evladı cama attık.
Gelecek
neslimizi sosyal medyaya sattık.
Okumuşu, cahili
vakit harcar çok zaman.
Esir olmuş
beyinler düşenin hali yaman.
Hile, aldatmak
dolu, deme sonra vay anam!
Yıkılır pek
çok yuva sosyal medya yüzünden.
Meçhule giden
yolda taviz verir özünden.
Saklar gerçek
kimliği, önden yürür sanalda.
Çok korkaktır aslında
adam vurur sanalda.
İki lafı
bilmeden yazıp durur sanalda.
Caka satar
herkese sahte resimli ahmak.
Yozlaştı kişilikler,
yok oldu güzel ahlak.
Hadi gençler ne
ise, olgunlarda kanıyor.
Sanaldaki
oyunu gerçek hayat sanıyor.
Zaman
ilerledikçe çayır çayır yanıyor.
Niçin verildi
akıl? Kötüyü bilmek lazım,
Teknoloji
iyide esir mi olmak lazım?
Girer sosyal
medyaya oturduğu koltuktan.
Mesele
aldatmaksa girer kimi boşluktan.
Düşer örülen
ağa kimi insan yokluktan.
Sahte yüzlü
insanı tanımak kolay değil.
Şu sanal âlem
sanki necaset dolu ağıl.
Gezer kadın
peşinde uçkur düşkünü sefil.
Saklar tüm
gerçekleri kendi kendine kefil.
Atıp tutar boş
dolu birçoğu da embesil.
Yalan söze
inanan akıllara şaşarım.
Yazdığıma
bakmayın bende eski kaşarım!
Saklanan
gerçeklerin çok tehlike ötesi,
Çocuk
gelişiminin olmamalı rotası.
Dikkat
etmezsek eğer olurlar ruh hastası.
Büyüyen
sorunları ele alma zamanı.
Çare değil
yasaklar, eğitimdir dermanı.
Zaman değişti
Macit, uyduramazsın ayak.
Sataşma ona
buna, yersin bir kamyon dayak.
Söylenirler
ardından ‘’sana ne koca bunak.’’
Ne yaşlıya
hürmet var, ne söz dinlenir oldu.
Teknoloji
çağında her yer kötülük doldu.
Mehmet Macit
12.03.2035
Dikili/İzmir