Çocuk sessizliği ile sevmiştim
Öyle masum, öyle içten ve derinden
Yalnız kendimi sevememişim
Yorgun ve yalnız yüreğim
Yazmalara doyamadı
Yazma diye haykıranlara inat
Kulaklarım duymadı
Çığlık çığlığa haykırıyor bedenim ve ellerim
Öyle uzak ki gitmek istediğim
Öyle derin, öyle masum
Ruhum işkenceler içerisinde bu gece
Garip hislerin etkisi altında
Oturmuş masada sohpete dalmışken hülyamın içinde
Bir yürek sızı uyandırdı yine
Nerede kaldın be yaramaz
Şahika kokusu içinde
Acaba yarın gelecek mi korkusu?
Vuslat mıdır beklenen?
Zalim midir? Yoksa cellat?
Belki de sen bilirsin tabi dostum diyecek iki sözün bittiği yerde suskun gözyaşı damlasıdır be gülüm
Kim bilir?
Belki bugün
Belki de sen bilirsin dostum
Yarın dünden yakın
Uzun yumuşak kirpiklerinden akan iki damlayı öper gibi hisli
Deli gönlün çaresiz çırpınışındaki sessizlik çığlık çığlığa acıları ile inlemeye, sızlamaya mahkum mu mahkum
Kim bilir hangi zamandan kalma
Uzak kıyıların hatırasında
Attım deniz kıyısına bir tabure
İzlerim ışıltılı hayatı yıldızlar içinde
Serap mı gördüğüm haydi söyle. ..
Yıkık gönüllerin anlaşması kolay oluyor haydi itiraf et!
Hatıraların zalim iğneleri diken diken her battığında tenine
Kanayan tenin değil evlat! Ruhun...
Gözlerimdeki solgun yansıman uyandırdı beni yine
Gözlerimi açamıyorum kumlar içinde
Uyandırmak istiyor zaman
Haydi kalk be yorgun.
Kalkmak istemiyorum diyor beden solgun
Zalim kayıtsızlık içinde yıkık gönlüm o kadar yıkıntı içinde
Durup dururken ağlıyor masum gözlerim
Sözler kifayetsiz kaldı sözler şerefsiz
Yazık yanımdakiler çaresiz son zamanlarda çektiğim acılar onları biraz soldurdu
Çiçekler su ister
Kalk ayağa be gülüm
Diren herşeye ve herkese inat
Haydi bir, iki, üç zıpla, koş
Offf çok yoğun geçiyor zaman
Mısır patlatmadı mı hala
Acıktı zaman
Yanılgılar acı acı gülümsüyor
"Ahh be annem hep mi yüzmüş yüzmüş kıyıdan dönmüşsün de senin çırıpınışını bir gören olmamış"
Acı acı gülümser işte insan
Olana mı
Olmayanın mı iyi olduğuna
Daha çok inanır insan
İçli ve cıvıltılı içten sesim
Kesildi işte bu yüzden
Zaman içinde zaman sırtı kalbur zaman
Şimdi ben soruyorum ben mi haklıyım yoksa sen mi zaman?
(
Zaman İçinde Zaman Sırtı Kalbur Zaman başlıklı yazı
nurcan-aslansoy tarafından
17.03.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
