Söyleyemem Ki...
Söyleyemem Ki! ..

Söylemek istesem lal olur dilim,
Aklımdan geçeni söyleyemem ki.
Zamanı bölerim hep dilim dilim,
Dilime gelse de "ah" diyemem ki.

Ben ondayım heran; bende değilim,
Toprak, su misali bu karışıklık.
Dıştan çıktı, içe vurdu eğilim,
Mecnun'dan öteye vardı âşıklık.

Rüyamda geceler katran karası,
Nerde gökkuşağım, yıldızlar nerde? 
Ruhumu kanatan hançer yarası,
Ve yırtamadığım o siyah perde! ..

Kuşun kanadında yaralı gönlüm,
Artık Kaf Dağında çare ararım.
Anladım, beyhude geçti bu ömrüm; 
Bir yudum su için taşlar yararım.

Bin yılan çığlığı çıkar içimden,
Anlamaz kimseler hiç efkârımı.
Ter yerine kanlar akar saçımdan,
Duymaz dostlar benim ah- ü zârımı.

Öyle bir çöldeyim, vahadan uzak; 
Her şey serap oldu gözümde şimdi. 
Zaman ve zeminde amansız tuzak; 
Gördüm resetledim, tarih silindi...

20.01.2014 
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan 
                  
( Söyleyemem Ki... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 20.03.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu