---


  Hani yaz arasý bahar yaþanýr ya..Öyle her katrede tutunmak,sevda doruklarýnda yaþarken uyku ötelenir...

 Bir pazardý..sevdiði belki baþka bir þehrin havasýný soluyor du..Umurundamýy dý. Sanki ayný havaya , ayný gökyüzünü , ayný sokaðý, ayný evi ve hatta ayný odayý pay ediyormuþcasýna uyandý adam.Hep yataðýn sað yanýný severdi ya sevdiði sað tarafta yatmayý seviyor diye sol tarafa uykusu kaçsada yatardý...

  Sanki sevdiði yaný baþýnda uyuyordu. Derinden ve içten bir gülmseme ekledi yüzüne yataðýn sað tarafýna bakarken. Sanki sevdiði kadýný uyandýrmaya kýymaz gibi bir hal içinde sevgiyle sað tarafa baktý öpmek ister gibi sevdiðini..Yok kýyamazdý ya öperken uyanýrsa...

  Sevdiði kadýn çýtýr simit çok severdi kahvaltýda. Þöyle çaya simidi batýrýp kahvaltý yapmayý ne çok severdi..Gidip iki sokak ötedeki taþ fýrýndan taze ekmek ve mis gibi susamlý çýtýr simit alýp gelmeliydi. Dýþ kapýyý açtý özenle yürüyüþ ayakkabýlarýný taktý ayaðýna merdivenleri hýzla indi..sokaktaydý artýk. Ah þu fýrýna giden yol. Ne anýlarla doludu...

  Hatýrlamaya baþladý adam. Bir bahar sabahý okula giderken ilk görmüþtü bu yolda sevdiðini.Mahlep aðaçlarý vardý yolun saðlý sollu kenarlarýnda. Ne kadar güzel kokuyorlardý. Elinde bir gazete birde simit dolu poþetle rastalmýþtý bu yolda sevdiðine. Kýza bakarken çarpmýþtý omzunu hafifçe elektrik direðine, kýz dünya tatlýsý bir gülümsemeyle bakmýþtý ona. Kýzý ilk görüyordu bu semtte. Döndü ve merak ederek kýzýn nerde oturduðunu uzaktan takip etmiþti okula gitmeyi unutarak. Kýz evlerinin az ötesinde  bahçeli ve tek katlý bir eve girmiþti ama fark etmiþti takip edildiðini bahçe kapýsýný kapatýrken.Kýz eve gireken geri dönmüþtü okula gitmek için ama caný istememiþti. Bu güne kadar bu denli okula baðlý ve hiç gitmemeyi huy etmediði halde vaz geçmiþti gitmekten ve mahlep aðaçlaçýnýn arasýnda bir banka oturmuþtu.

Ne kadar zaman geçmiþti oda farkýna varamamýþtý mahlep kokularýný ciðerlerine çekip kýzý hayal ederken.Ne kadar masum bir yüzü ne kadar ömre bedel bir gülümsemesi vardý. Simsiyah beline kadar uzanan saçlarý güzelliðine güzellik katýyordu. O hayalle avundu bir süre. Nedense kalkmýþtý banktan tam yola çýkarken kýzla yeniden karþýlaþtý . Bu defa elinde bir file vardý kýzýn ama boþtu. Büyük bir cesaretle kýza yaklaþýp adýný sormuþdu alýþýlmýþ bir isim deðildi kýzýn adý ‘'Hivda ‘' demiþti kýz..Doðudan gelmiþlerdi.Hareketlerinden belliki kýzda ondan hoþnut olmuþtu ama huzursuzdu kýz. Oda adýný kýza söylemiti. Kýz ilk okuldan sonra okutulmamýþtý.


  Geçen günler içinde buluþmalarý daha sýk olmuþtu kýzla, sevmiþti oda onu.Her günlerinin mutlaka bir saati mahlep aðaçlarýnýn harkulade kokularý arasýnda sevgilerini birbirlerine anlatmak olmuþtu. Bu hep bu þekilde devam edecek sanmýþlardý.Oysa kýzýn ailesi kan davasý yüzünden gelmiþti buraya. Daha bahar bitmeden kýz bir gün ona yarýn gidiyoruz demiþti ona nereye gideceðini bilmediðini ekliyerek. Gittiði yerden mutlaka haber salacaktý.Olmaz demiþti adam kýza.Kolundan tutup kýzýn en yakýn otobüs terminaline götürerek..Cebinde çok az bir para vardý ama komþu ilde halasý vardý oraya gitmeye karar vermiþti.Kýz direndi önce ama sevgi galip gelmiþti direnmeye. Halasýna gitmiþlerdi. Gece her kes uyurken halasý ayrý odalarda yataklarýný hazýrladýðý halde beraber olmuþlardý gizlice.Kýz yataðýn hep sað tarafýnda uyumayý sevdiðini o gece söylemiþti. Ertesi gün bulunmalarý ve kýzýn ailesinin gelip kýzý götürmeleri gecikmemiþti göz yaþlarý arasýnda.

  Ne uzun zaman geçmiþti.bir kaç mektuptan sonra haber alamamýþtý bir daha ama hep onunla yaþadý ruhen.Sanki hivda ile evlenmiþti hatta çocuklarý vardý hayalce.Adam bu hayal ve hatýra içinde mahlep kokularýný içine çekerek fýrýna gitti bir ekmek ve iki tane susamlý simit aldý.  Hivdasý bekliyordu evde onu kahvaltý için. Büyük bir sevinçle evin yolunu tuttu..


Nurettin Önder