Berfe Açıklığın Çocuğu
Berfe her şeyi açık severdi.
Sözleri de öyleydi,
çayı da…
Demli bir kelimeye bile
şüpheyle bakardı.
Çamurun gerisine gizlenmiş
temiz yüzlü insanları sevmezdi,
onlardan ürker,
sessizce uzaklaşırdı.
Yalnızlık, onun için bir tercih değil,
bir korunma şekliydi.
Çayını bile açık içerdi,
demli olsa da şüphe ederdi:
"Ya bayatsa?"
Güven, onun nazarında
en taze çay gibi olmalıydı:
sade, berrak,
ve içi görünen.
Sözler bazen açık gibi görünür,
ama içinde
bir kapalı hava taşır ya,
Berfe bundan da korkardı.
Yalanların içinde kaybolmaktan değil sadece,
en büyük yalancıya dönüşmekten korkardı.
Derdi ki:
"Arkadaşın neyse, sen de osun."
Bu yüzden kaçardı,
korkardı Berfe.
Gerçek olmayan her şeyden,
özellikle de
kendinden bile…
(
Berfe Açıklığın Çocuğu başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
4/22/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
