Umudun Kıyısında
Sahne: Gün batımında boş bir park. Rüzgar hafifçe yaprakları savuruyor. Berfe banka oturmuş, düşünceli. Bayım sessizce yaklaşır.
Berfe (dalgın, hafif kederli bir sesle):
Bugün... büyük bir ders aldım, bayım.
Bayım (oturur, merakla):
Ne dersi bu, Berfe?
Berfe (gökyüzüne bakarak):
Umudun hiç beklenmedik yerlerde filizlenebileceğini...
Çölde bile su bulunabileceğini öğrendim.
Bayım (başını yana eğer, hafif tebessümle):
Yani diyorsun ki...
Bu karanlığın içinde bir ışık var?
Berfe (gözleri yerde, sesi alçak ama kararlı):
Bir ihtimal...
Belki de tam orada, en umutsuz sandığımız yerde.
Bayım (fısıltı gibi):
Umudun hâlâ var mı?
Berfe (ona döner, hafifçe gülümser):
Başka neyim kaldı ki, bayım?
(
Umudun Kıyısında başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
4/22/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
