Bir Bardak Okyanus
Bu hayatta hep yalnız kalırsın...
Sevincinde de,
Kederinde de.
Bir gün,
Gemine sessizce su sızar,
Fark etmezsin önce.
Ama batarsın.
Ne bir el uzanır,
Ne bir liman bekler seni.
Sonra,
Bir bir düşer gözlerinin önüne
Uğruna yanıp tutuştukların
Ömründen koparıp sundukların,
Adını unuttukların,
Kendini harcadıkların...
Hepsi,
Saniye saniye,
Damla damla
Süzülür içinden.
Sen,
“Ben bir okyanusum” dedin.
Gururla, inatla.
Ama
Bir gün geldi,
Sayfa sayfa,
Hece hece
Sildiler seni.
Kuruyana dek
Çaldılar içindeki tüm harfleri.
O yüzden,
Okyanus olmamalıydın belki de.
Bir bardak olmalıydın sadece.
Onlar ise su...
Sen onların biçimine girmemeliydin.
Bırakmalıydın,
Onlar senin şeklini alsalardı.
(
Bir Bardak Okyanus başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
25.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
