Düşman oldun...
Sadece sen değil,
Sana yuva kurduğum kalbim,
Seni gecelerce düşünen aklım,
Aldığım her nefes,
Bana küskün, bana yabancı oldu.
Böylesine kalabalık düşmanların içinde,
Nasıl yaşarım şimdi?
Eksik kalan bir para gibi,
Alacağını alamadan yarım kalmış,
Sonbaharda yaprağını dökmeyen inatçı bir ağaç gibi,
Umutlarımın üstüne bir türlü yağmayan bir yağmur gibi,
Sen oldun...
Biz daha yeşermeden,
Ben nasıl eksik eksik yaşarım şimdi?
Adını yazmaya yeltendim,
Alfabe olup harf harf düşman oldun bana.
Bir gün, iki kişi olup bir olmak istedim,
Rakamlar olup ayrıldın benden.
Sen, benim hayata bakan penceremdin,
O pencereyi kapattın,
Acıyı içeri buyur ettin.
Söylesene, amacın neydi?
Neden düşman oldun bana?
(
Kalbimdeki Düşman başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
29.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
