Online Üye
Online Ziyaretçi
Dijital çağda yaşadığımız için görüşmelerimiz ve hediyeleşmelerimiz artık sanal dünyada gerçekleşiyor yani lügatımıza bir kelime daha kazandırmış olduk:sanal misafirlik.
Toplanıp taziyeye gideriz,ev sahibini ahiret sorusuna tutarız:
"Ne zaman öldü."
" Bir hastalığı var mıydı?"
"İlaç kullanır mıydı?"
"Vasiyet etti mi?
" Cenaze ne zaman defnedilecek,gurbetten gelenler olacak mı?"
"Emekli miydi?"
"Bekar oğlu- kızı var mıydı?"
" En çok neyi severdi?"
Kaza geçirmiş komşumuzu ziyarete gideriz,savcı gibi,doktor gibi,suale çekeriz:
" Hasar çok mu?"
" Davacı oldunuz mu?"
" Kanaması durdu mu,kırık-çıkık var mı?"
" Ne zaman taburcu olacak?"
Gecenin yarısı olur düğün evi gibi gırgır çamata devam eder,konu konuyu açar fakat ne kazazedelerin ne de cenaze sahiplerinin halinden anlayan olmaz,kimileri hükümeti eleştirir kimi belediye başkanını kimi de şampiyon olamayan takımının teknik direktörünü.Uykusu gelenler olur,ağrısı gelenler olur,açıkanlar olsa da kimin umrunda?
Kadınlarımız için de durum farksız değil;
" O ne biçim perde öyle çarşaf gibi."
" Bize ne bir bardak soğuk su veren oldu ne bir bardak sıcacık çay."
"Evin halıları kirden renk değiştirmiş."
"Ağlayanlar kadar gülenler de var."