Yokluğunun yükünü yüreğime yükleyip
Bir daha apansızın çekip gitme... olmaz mı?
Mahzûn bakışlarımı ardından sürükleyip
Gönlüme kâbus gibi çöküp gitme... olmaz mı?
En nadide güllerden kilim serdim yoluna
Tek arzum, öz olmaktı; peteğinde balına
Keder derip beklerken, konup elin dalına
Kurduğum hayalleri yıkıp gitme... olmaz mı?
Şayet, perişan halim yakıyorsa içini
Hazırım bir özüre affetmeye suçunu
Yaşat bana yeniden sevdanın sevincini
"Senle hayat zor" deyip, bıkıp gitme... olmaz mı?
İğreti durma öyle; kurul gönül tahtıma!
Güneşim ol, gülümse güne hasret bahtıma
Sözümü unutmadım, halel gelmez ahtıma
Yeter ki sineme gam, ekip gitme... olmaz mı?
Mezarımı kazda git, yine ayrılık varsa!
Ne çıkar, sensiz isem toprak tenimi sarsa
Pişman olur da birgün, gözün beni ararsa
Kabrime uzaklardan, bakıp gitme... olmaz mı?
Mecit Aktürk
*** Yeşim Bektaş ***
