Bayramda bütün aile birlikteydik...Kardeşler, yeğenler, anne-baba ve bir de kuzen...
Uzunca süredir görmediğim bu güzeller güzeli kuzenimi aramızda görmek beni çok mutlu etti...
Pozitif yaklaşımı, anlayışı, güler yüzü...
Büyük küçük herkese bir laf yetiştiriyor... Her konuda söyleyecek bir şeyler buluyor...
Ondaki bu laf cambazıvari atlayışlara annem enteresan bir şekilde ani çıkışlarla tepki gösterince durdu, gülümsedi... Sevecen bir bakışla dinledi, sonra hiç bir şey olmamış gibi;
''Bayram için elmas yüzük aldım, yıllar yılı takıya hiç merakım olmamıştı aslında'' sonra durakladı ''ah, pardon! birazcık oldu da, kısmet olmamıştı bir türlü''
Parmaklarını göstererek de ''ama takmadım, sırf siz merak edin; beni ziyarete gelin diye''...
gülücük dolu gözlerini her birimizin yüzünde gezdirerek...
''Artık benim de bir elmasım var''...dedi...
''Bu elmas aşkı nerden çıktı'' dedim ''madem merakın pek olmadı, üstelik satış değeri de zayıf, ilgin sevgin de yok''....
tebessümü hafiften donuklaştı...
''Kendimi iyi hissetmem gerekiyordu kuzen, kendimi çok değerli ve çok çok kıymetli hissetmek istedim...
Üniversite öğrencisiyken, ilk kez İngilizce okutmanımızın parmağında sıra dışı bir yüzük gördüğümde, bileklik ve küpeleri ile... mezuniyetimde böyle bir yüzük ve bileklik almaya karar vermiştim...Okul bitti, apar topar bir evlilik...Saçma, eciş bücüş altın kütlesi... Kendi kendime almak istediğimde bürokratik(!) engeller...En çok canımı yakan da nedir biliyor musun kuzen, koluma nerden buldularsa eski bir saat ile yine 20.yy'ın ilk çeyreğinden kalma içler acısı çanta eskisi takıştırmaları...
Üzerinden geçen yıllarda ne beni değerli ve özel hissettirecek yürekten bir çiçek ne düzgün bir hediye aldım....Ara sıra birilerinden aldığım hediyeler oldu fakat onlara da ya ben bunlara layık değilim modunda almamak için itiraz ettim ya bana beni iyi hissettirmek adına merhametten hediye aldı birileri diye düşündüm...Veya görev addediliyor hediye alma alışkanlığı fazla gelişmiş bu insanlar dedim ve de günlerce iç dünyamda gelen hediyeye layık olup olmadığım ile ilgili cebelleştim...İşin aslı hiç birini kullanamadım...
Şimdilerde ise, canımı bu bildik acıyla acılayıp yeni farklı hüzünleri çevremden uzak tutmaya çalışıyorum sanırım... lütfen bana yeni hüzünler getirmeyin ben hüznümü zaten kuşanmışım diyorum...
Hiç seslenmedim fakat anladım...
Kuzenimin içini yakan ve hiç kimselerle paylaşamadığı oldukça yoğun hüzünler var o gülen, güzel gözlerinin ardında...
(
Elmas Yüzük başlıklı yazı
esra-bengi tarafından
6/15/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
