Dedim-Dedi
Dedim ince ruhuma; Dünyaya kırgın mısın?
Dedi kırgın değilim, dünya benden büyüktür.
Dedim peki o halde, çok fazla yorgun musun?
Dedi elbet yorgunum, dünya sırtımda yüktür.
Dedim çok mu hassassın, o ki şiir yazarsın,
Dedi öyle diyorlar, ben yok desem olur mu?
Dedim afakan bassın, çok mu fazla kızarsın?
Dedi sen hep söylesen, ben dinlesem olur mu?
Dedim mazini anlat, kitap olur mu yazsan?
Dedi kitap olur da, okuyan bulunur mu?
Dedim hele bir dene, şu inadı bir bozsan.
Dedi ki sermayenin altında kalınır mı?
Dedim sevdin mi peki; Yar dedin mi kimseye?
Dedi sevdim elbette, sevmeden yaşanır mı?
Dedim ya çoluk çocuk, var dedin mi kimseye?
Dedi dedim bir zaman, bilmem şimdi tanır mı?
Dedim mahlasın var mı; yani bir kalem adın?
Dedi verdi birisi; Kul Fikret derler bana.
Dedim çilekeş misin, kaçar mı bazen tadın?
Dedi boş ver orayı; kül oldum yana yana.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
16 Haziran 2025 Saat 23.15
Güzelçamlı/Kuşadası/Aydın
(
Ruhumla Sohbet başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
17.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
