Islýklanmýþ düþlerim var benim, mirim

hani ýskartaya çýkmýþ o balýkçý teknesinin

dibinin su aldýðý kadar yüreðimden sýzan

neme de minnettarým

ne de olsa günümüz tabiriyle aðlayan bir þelaleyim

ya da bir bulut gibi havadar,

aþkýn körüklediði duygular

kadar

kimi zaman isyankâr

bir o kadar itaatkâr

o halde baþlayayým anlatmaya

bir düþ mektebinde zencefiller eþliðinde

ve ömrün eþiðinde saklý bir bebek gibi

beþiðini salladýðým kadar annemin

beyitler aþýrdýðým gölgemin nezdinde

bir su küre

ve ruhum damgalý

aþkým ise zaman aþýmýna uðramýþ

ve size asla sen diyemediðim kadar da

külüstür bir araba gibi týknefes iken

yüreðimin motoru

mademki bir armut gibi de düþmüþken el âlemin diline.

Sen hancý ben yolcuyuz madem

ve yatýya kalan kibirli ziyneti ömrün

kaskatý kesilmiþ olmasý gereken bedene

ne hacet yüreðim kadar esnek

ve dokunulmazlýðým vardýr halk dilinde

hem meftun hem anonim

hem sonsuz hem de bir içimlik þiirlerimle

þerh düþtüðüm yüreðin tapusu

þirk koþanlara ise öfkem ve hiddetim

ve de günbegün büyüyen Allah sevgim

hidayetin eþiði sancýmýn tutulan son yaný

bir veryansýn olsam ne ki

ya da bakaya kalmýþ gün ýþýðý

bak þimdi kopacak kýyametin küçüðü

o alametifarika ki kayýplarýn minvalinde

bildiðim kadar ayýp

ne varsa soldan saða dizdiðim yüreðimin raflarýna

hani olur da yeniden bir af çýkar da

saf bir kýzýn hatýrþinas gayreti ile

dem vururum

belki de gem vururum

imlerin telaþý sihrin kokusu yoksa

duyduðum muydu ne

sonsuzluðun ket vurana coþkusu

aþk bir izdiham

özlem bir veryansýn hüzün ise

tok sesi kapanan kapýlarýn ardýnda

kimse gizlenen ve hangi hin ise

sevgiyi ve umudu mimleyen

iki cihanýn güneþine koþtuðum

aymazlýðýnda çocukluðun

evhamlý bir kisve ile kimse beni dünyadan soyutlayan

mum gibi

mim gibi

gözüme çekilmiþ mil gibi

sözcüklerim iken yoldaþ ve de kalem iken sýrdaþ

ve ruhani bir gölge peþimde

aslýnda firar etmekle iþtigal

gecenin rehavetinden sýyrýldýðým

yine de umudun bir rivayet olmadýðýna

tutulduðum karanlýða kafa tuttuðum

baþým ise dik hem de dimdik

önceye es geçtiðim

aþka pes dediðim bir tutku ki yaþama sevinci

ve arzusu o halde buradan yakýnýz, mirim

bir tebessüm misali

baþýma kep

acýma hep de direndiðim

ne kindar ne de zalim olmamalý iken insan

zulmedenleredir hicvim

ne de olsa önce kul sonra þair

küllerimden doðacak olmama dair…