Kalbimde Kalan Son Mevsim
Gitme
Ağaç,
Yapraksız,
Susuz,
Köksüz olmaz.
Sen bendeki yeşil,
Sen damarımdaki su,
Sen ruhumdaki köktün.
Gelişinle büyüdüm,
Gidişinle kuruyorum.
Sensiz her mevsim
Biraz daha sonbahar.
"Zıtız" dedin,
Kaçtın, saklandın, unuttun belki.
Ama mıknatıs dediğin şey,
Zıtları çekerdi hani…
Gece dediğin,
Gündüz olmadan var olamazdı.
Siyah, beyazla parlar en çok.
Ben karaydım,
Sen beyazımdın.
O yüzden…
N'olur gitme.
Her şeyimi herkesle paylaştım,
Bir tebessüm yetti herkese.
Ama yemin ederim sana yetemedim.
Kalbimle geldim,
Canımla durdum,
Hep fazlasını vereyim dedim…
Yetmedi.
Sana yetmek imkânsızdı belki,
Ama denedim…
Yine de deniyorum.
Sana diyorum
Her satırda,
Her nefeste,
Her susuşumda:
N’olur gitme.
Çalıştım,
Didindim,
Dualar ettim,
Seni diledim göğe, yere,
Kendimden geçe geçe.
Nefes dedikleri yalanmış,
Sen yokken ciğer dolsa ne olur?
Ben seni alsam kalbime,
Ölsem bile geri veremem artık.
Çünkü sen…
Benim içimde bir dua gibi kaldın,
Bir yara gibi kanadın,
Bir umut gibi yandın.
Ne olur…
Bir kere daha düşün,
Bir kere daha dön.
Gitme be…
Beni benden alma.
(
Kalbimde Kalan Son Mevsim başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
7/17/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
