Kastedilen Sen - Katledilen Ben
“Yaşa” dediler,
Mutlu ol, sevin…
Seni üzenleri unut,
Toparlan, umutlan dediler,
Oysa içimde yaşama dair
Bir umut kalmış mı, bilmeden.
“Gülmek yakışıyor sana” dediler,
“Gül, kahkaha at gidenlere,
Kötülüklere meydan oku” dediler…
Ama benim gülüşümü yitirdiğimi,
Ve artık kimsenin
Güldürmeyi bilmediğini bilmeden.
“Seversin sen” dediler,
Otu, böceği, dağı, taşı…
Oysa ben sevgiyi unuttum;
Sevilmeyi beklerken
Çürümenin ne demek olduğunu
Hiç bilmediler.
Çok kötüydüm,
Hastaydım,
Yataktaydım.
Ama iyileştiğimde,
İlk kez doğru söylediler:
“Artık bir şeyin yok” dediler.
Onların kastının sen olduğunu,
Ve bu kadar haklı çıkabileceklerini
Asla bilmeden.
(
Kastedilen Sen - Katledilen Ben başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
7.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
