Gün, bütün ihtişamıyla doğuyorken
Yeni sabahlara...
İçimde nice özlemlerin ateşi yanıyor hâla.
Sevmek bir gizemli bilmece,
Akıtıyor ruhuma, büyüsünü ince ince.
Papatyalardan başına taç yapan
Çocuklar gibi yüreğim, sevince.
Gözünün buğusunu saklayan
Küçük bir yürek...
Kim derdi ki o çocuk bir gün büyüyecek?
Renk renk çiçekler filizleniyor gönlümde.
Kalbim şevkle çarpan can parçası...
Ellerim taze açmış gül goncası.
Solmaz, seviyorken yaşamayı fikrimce.
Renkli bilyeler dünyasında
Dolaşıyor hayallerim.
Umudum yediveren güller diyârında.
Çırpınıyor ruhum,
derin dalgalar deryasında.
Bir gün ama elbet bir gün,
Bahçemdeki bütün çiçekler büyüyecek.
(
Çiçeklenen Ruhum başlıklı yazı
nesrin-ozdemir tarafından
15.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
