İki Aşk
İnsan Aşkı
Bir rüzgâr gibi esti gözlerinden,
Ne yönü belliydi ne süresi.
Kalbim,
bir çöl gibi susuz kaldı,
Adını her çağırışımda yankı değil,
Sessizlik döndü bana.
Bir gül gibi açtı sonra soldu,
Kokusu kaldı avuçlarımda.
Aşk, bir serapmış meğer,
Yaklaştıkça uzaklaşan,
Tutmak istedikçe kaybolan.
İlahi Aşk
Senin adın,
kalbimin en sessiz yerinde
yankılandı.
Ne rüzgârla geldin ne sesle,
Ama varlığın,
içimde bir bahar gibi yeşerdi.
Seninle susmak,
kelimelerden daha gür bir dua,
Seninle yanmak,
ateşten değil nurdan bir arınma.
Seninle yürümek,
zamanın ötesinde bir akış.
Ben sende yok oldum,
Ve yokluğumda seni buldum.
Aşkın iki yüzü varmış:
Biri geçici bir gölge,
Diğeri sonsuz bir ışık.
SEVGİ ŞAİRİ*
(
İki Aşk başlıklı yazı
NEJAT HOCA tarafından
15.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
