"Küçükken çok yaramazmışım.
Ağaçlara çıkarmışım,
pencereyi açıp da
kıza pış pış ben yaparmışım.
Küçükken çok yaramazmışım.
Ağaçlara çıkarmışım,
ya pencereyi açıp da
kıza pış pış ben yaparmışım."

İsmail YK’nın bu şarkısını her dinlediğimde çocukluğuma giderim. Pazar günleri hem hüzün hem sevinç günüydü bizim için. Hüzündü çünkü tatilin bitişiydi; ertesi gün okul vardı, uzakta kalanlar ailelerinden ayrılmanın vaktiydi. Sevinçti çünkü akşama kadar maç yapabiliyor, ezan okunana kadar dışarda gezip tozabiliyorduk ve kuşlar kadar özgürdük. Saç tıraşımızı olur, tırnaklarımızı  keser, banyomuzu yapar ve  pırıl pırıl olurduk.

Hayat dediğimiz şey garip bir döngü; o zamanlar büyümek istiyorduk:
"Anne, ne zaman büyüyeceğim? Ne zaman araba süreceğim? Ne zaman askere gideceğim? Ne zaman para kazanıp evleneceğim?" diye annelerimizin başının etini yerdik. Şimdi ise küçülmek istiyoruz...

Yaramazlık, çocukların hüneridir; kızsanız da, bağırsanız da, cezalandırsanız da yapacağını gene yapar — hatta "yapma" dediklerinizi daha çok yapar. "Ağaçları taşlamayın," derlerdi; hem dallarını kırar hem taşlardık. Çoraplarımız ve pantolonlarımız söküldüğünde, parmağımızı sokup iyice yırtardık. Mahalledeki terk edilmiş evlerin pencerelerini ve kapılarını taşlardık. Sokaktan izmaritleri toplar, içerdik.

Çelik çomak yapmak için evimizdeki ekmek bıçağını alıp işe koyuldum; ancak uzun sürmedi. Bıçağın sapı kırılınca beni bir korku sardı ne anama söyleyebildim ne babama, bıçağı haftalarca sakladım. Babamın evde olmadığı, annemin de başka işlerle uğraştığı zaman bıçağı çıkartıp kolunun yanındaki koca taşın üzerine koydum; güya kendiliğinden düşüp sapı kırılmış gibi gösterip annemi inandıracağım.

Babamı usandırırdım: "Bana saat al!" Her seferinde "Sana en kaliteli saati alacağım," derdi rahmetli; fakat aldığı her saat haftası dolmadan bozulurdu çünkü suya sokardım.

"Defterlerinizin yapraklarını kopartmayın!" derdi öğretmenlerimiz; fakat her teneffüste yaprakları koparıp uçurtma yapardık.

Yoldan bulduğum jileti fazla merak edip kırmaya çalışınca parmağımı kesip elimi aylarca cebimden çıkaramamıştım.

( Çocukluk Aksilikleri başlıklı yazı berberce tarafından 5.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu