Gönül ufkunda bir hüzün esiyor
Bir yanım ağlıyor bir yan gülüyor
Bir umut doğarken biri sönüyor
Savrulup gidiyor dünya dediğin
Bir sevda gülümser yüreği yanar
Bir gönül sever de sessizce yanar
Bir söz dokunur da içte kalır yar
Kavrulup gidiyor dünya dediğin
Bir gül açar ağaçların dalında
Bir hayal savrulur zaman yelinde
Bir sevda konuşurlur aşk elinde
Evrilip gidiyor dünya dediğin
Bir çocuk ağlar da gece susmazsa
Bir sevda yıkılır kalp de olmasa
Bir göz yaş dökerse yaş kurumazsa
Devrilip gidiyor dünya dediğin
Kimi gün bahardır kimi de kıştır
Kimi yolu düz kimi de yokuştur
Bir gönül seversin bazen de boştur
Çevrilip gidiyor dünya dediğin
Bir çocuk gülüyor yoksul evinde
Bir umut yeşerir annen dizinde
Bir dua süzülür sessiz gözünde
Kaybolup gidiyor dünya dediğin
İsmail Gökkuş