Gel Muhabbet Edelim Dersin Ama Gardaşım
“Gel muhabbet edelim” Dersin ama gardaşım
Söyler isem derdimi bırakır da kaçarsın
Bilmem olur musun ki , dertlerime sırdaşım?
Gizli tuttum onu ben,sen aleme açarsın.
Her gece gözyaşımı damla damla bıraktım
Ne gül bitti ne lale , bülbül konmaz çoraktım
Sen neşeyle gülerken mutluluğa ıraktım
Ağlarım bir köşede sense neşe saçarsın.
Takılmışım kervana yolum bilmez giderim
Önümde dertten sürü çoban gibi güderim
Bir garip bezirganım nice keder satarım
Alması şöyle dursun selam vermez geçersin.
Kırılmış şu kanadım uçmaya dermanım yok
Bağrıma saplanınca gelip meçhulden bir ok
Niçin minnet edeyim etsem mazeretin çok
Bir pençe de sen vurup üzerimden uçarsın.
Beynimde tepiniyor en vahşi kısrak, atlar
Her yarama dökülmüş kemirir onu kurtlar
Kaplamış şu gönlümü binlerce yaban otlar
“Kopar” desem şunları ne yolar ne biçersin.
Ben keder ülkesinde dertli dertli gezerim
Bana yoldaş olanı her halinden sezerim
Var yoluna git gardaş seni ben çok üzerim
Ben bu yolda bir hancı sense konar göçersin.
Nuri Baş