Üşüyor Ellerim, Kar Yağar Serde
Gece zifir, gece kara, ay tutuk,
Güneşin önüne çekilmiş perde.
Yıldızlar mum gibi erimiş, bitik,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Uzattım elimi, kilitli kapı,
Mahpusa dönerken dört duvar yapı.
Voltayı atmaya yetmiyor çapı,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Perdenin ucundan usulca baktım,
Buğulanmış resmin öptüm, bıraktım.
Harlıydı ateşim, eridim, aktım,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Uzaktan ses geldi, birden savruldum,
Ateşler içine düştüm, kavruldum.
Amansız geceye yine yar oldum,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Siyahtı saçlarım, kar ile doldu,
Kurulan düşlerim bir bir kayboldu.
Yine bana bugün olanlar oldu,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Bekledim, kilitte dönsün anahtar,
Bitmedi belli ki yarda inatlar.
İçimde gerilmiş duygular patlar,
Üşüyor ellerim, kar yağar serde.
Derya 🌹 Filiz küyük 15.10.2025 Ankara
(
Üşüyor Ellerim Kar Yağar Serde başlıklı yazı
(Derya) tarafından
16.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.